De Oorsprong (1947-1953)
In 1947 werd in Munstergeleen al handbal gespeeld door dames onder de naam SVM De vereniging was aangesloten bij de R.K.L.H.B. en werd opgericht door de legendarische Chief Wauben. Ondanks een enthousiaste start, had de vereniging te maken met tegenwerking, een gebrek aan leden en kader. Hierdoor werd de vereniging in november 1953 opgeheven.
De Heroprichting en de Jaren Zestig (1960-1969)
In 1960 nam kapelaan Frissen het initiatief om een sportvereniging voor dames op te richten. De keuze viel op handbal. Op 5 juli 1960 meldden zich spontaan 67 meisjes als lid. Een bestuur werd gevormd met Frans Donners als voorzitter, Els Schäfer-Vossen als secretaris en Sjaak Wetzels als penningmeester. De vereniging sloot zich op 10 augustus 1960 aan bij het Nederlands Handbal Verbond en nam direct deel aan de competitie met een senioren- en juniorenteam.
In de beginjaren werd er buiten op een gewoon voetbalveld gespeeld met elf spelers per team. De speelomstandigheden waren zwaar: er werd getraind en gespeeld op gras, en de competitie duurde van september tot juni, zonder onderbrekingen. In de vroege jaren zestig schakelde de Nederlandse handbalbond over naar zaalhandbal, en SVM volgde. In 1965 namen de senioren deel aan de zaalcompetitie in de 3e klas onderafdeling Limburg.
Ondanks het enthousiasme waren er uitdagingen:
* Er was geen sporthal in Munstergeleen, waardoor trainingsfaciliteiten lastig te vinden waren.
* In 1962 werd er een overleg georganiseerd met andere verenigingen om gezamenlijke problemen op te lossen.
* Er was een tekort aan scheidsrechters, waardoor vijf bestuursleden in 1966 een cursus volgden.
In 1965 werd op initiatief van de vereniging een verhard handbalveld in Munstergeleen aangelegd. In 1969 werd een herenafdeling opgericht, waarmee een nieuwe mijlpaal werd bereikt.
De Jaren Zeventig: Groei en Succes
In de jaren zeventig groeide SVM sterk. De club breidde zich uit met pupillen, aspiranten en junioren. Kampioenschappen en promoties volgden elkaar op, en de damessenioren stoomden door naar de landelijke klasse. In 1970 werd het eerste internationale veldhandbaltoernooi georganiseerd onder bescherming van mevrouw Wagemans, echtgenote van de burgemeester. Mathilde in ’t Ven en Ger Deckers waren de drijvende krachten achter dit toernooi, dat uitgroeide tot een jaarlijks hoogtepunt.
Ondertussen bleef SVM deelnemen aan diverse nationale en internationale toernooien. In 1970 werd het damesjuniorenteam kampioen van Limburg en behaalde landelijk de tweede plaats.
De vereniging kende in deze periode ook tegenslagen, zoals het overlijden van penningmeester Sjaak Wetzels in 1972. Zijn werk werd voortgezet door mevrouw G. Reiners. Wim Duquesnoy en later Henk Brands namen de jeugdopleiding op zich, wat bijdroeg aan de verdere groei van de vereniging, die uiteindelijk rond de 240 leden telde.
Een Halve Eeuw Handbal in Munstergeleen (1960-2010)
In 2010 vierde Handbalvereniging SVM haar 50-jarig bestaan, samen met het 40-jarig jubileum van de toernooicommissie. Gedurende deze halve eeuw kende de vereniging ups en downs, met hoogtepunten zoals de damesteams die op het hoogste niveau van Nederland speelden en herenteams die uitkwamen in de tweede divisie.
Door financiële uitdagingen besloot de club zich volledig te richten op breedtesport, met een sterke focus op jeugdontwikkeling en het belang van sport als sociaal bindmiddel. Vrijwilligers bleven een onmisbare rol spelen, van jeugdtrainers tot scheidsrechters en organisatoren van evenementen.
Helaas kon het jubileumtoernooi in 2010 geen doorgang vinden door besluitvorming van de sportstichting Sittard-Geleen. Desondanks werd het 50-jarig jubileum groots gevierd met een receptie, reünie, feestavond en activiteiten voor de jeugd.
Handbalvereniging SVM blijft een belangrijke rol spelen in Munstergeleen, met een sterke basis, een rijke geschiedenis en een veelbelovende toekomst.
De Tachtiger jaren
Na het woelige einde van de zeventiger jaren ging het eerste damesteam in de Derde divisie van start en de heren in de Eerste klasse. Het zou een rustige start worden die zich ook een lange tijd zou handhaven, “geen spectaculaire dingen te melden” zoals dat heet.
Na veel jaren van behelpen wat accommodaties betreft, was het op 7 juni 1980 zover dat de eerste spade in de grond ging voor de bouw van onder andere een sporthal met heuse douches en kleedgelegenheden. De officiële opening zou later plaatsvinden op 2 oktober 1981. Toch wel spectaculaire dingen dus!
In 1980 ging ook de wens in vervulling om in het bezit te komen van een eigen verenigingslogo. De drie letters van H(andbalvereniging) en M(unstergeleen) werden op een speciale wijze samengevoegd, waarbij de letters ook het stuiten van de bal symboliseren.
In 1980 werd het veldhandbaltoernooi een jaarlijks succes, zelfs met het label “mammoettoernooi” in de pers, waarbij zowel dames als heren van verschillende leeftijdsgroepen belangrijke prestaties neerzetten. Het eerste zaalhandbaltoernooi werd in 1981 gehouden.
In het seizoen ’80/’81 werd het eerste herenteam kampioen en promoveerde naar de Provinciale klasse. De jeugdteams behaalden eveneens succes, met kampioenschappen voor dames aspiranten 1, dames pupillen 1 en 2.
In mei ’81 werd een vijfmans equipe van herenaspiranten onder leiding van Raymond Bartholomeus nationaal kampioen spelregeltest.
Met de ingebruikname van de sporthal “Munstergeleen” begon een nieuwe periode in de geschiedenis van de vereniging. De prestaties gingen op alle fronten omhoog; bestuurlijk en financieel ging het goed, en de sfeer onder de 200 actieve leden was uitstekend. De beleidsmakers van de Munstergeleense gemeenschap kregen hiervoor erkenning.
In januari ’83 voorspelde trainer Lou Gulikers dat het eerste damesteam kampioen zou worden, en op 7 februari 1983 werd het team daadwerkelijk ongeslagen kampioen, met een overwinning van 9-21 bij Swift/Helmond.
Het overlijden van voorzitter Hans Stitzinger op 11 september 1983 was een grote verlies voor de afdeling Limburg van het Nederlands Handbalverbond.
Op 2 maart 1984 kwam Handbalvereniging SVM weer in het nieuws met het bericht dat hun damesteam van de 3e naar de 1e divisie was gepromoveerd, en het tweede damesteam promoveerde naar de tweede klasse. Het eerste herenteam werd kampioen in de provinciale klasse en promoveerde naar de derde divisie landelijk. Het jaar 1984 werd afgesloten met de overwinning van de herensenioren in de handbalbekerfinale, wat de vereniging een echte dubbel opleverde.
In het seizoen ’84/’85 begon SVM in de tweede divisie landelijk en speelde tegen Limburgse verenigingen. Het team van heren 1 onder leiding van Jo Meuffels promoveerde naar de 3e divisie.
Op 23 augustus ’85 vierde de vereniging haar 25-jarig jubileum met een tienkamp, receptie, reünie en toernooi. Dit jubileum leidde tot de oprichting van een Activiteitencommissie.
In mei ’86 werden de dames 1 succesvol in Sardinië, waar het team Monique Heuts en Meloeska Smit als respectievelijk de beste keepster en elegantste speelster van het toernooi uitriep.
Trainer Geert Ruigrok was tevreden als D1 zich tijdens het seizoen ’86/’87 in de eerste divisie zou handhaven. Het team had echter kracht verloren door vertrek van sleutelspelers.
In februari ’87 stonden de herensenioren 1 op het punt om kampioen in de derde divisie te worden, maar moesten zich met een doelpunt verschil (12-13) overgeven aan Blauw Wit 2.
In het seizoen ’87/’88 werden de dames gedegradeerd naar de tweede divisie, en het eerste herenteam speelde ook niet op hun best, maar in maart ’89 wist het herenteam weer te promoten naar de tweede divisie, waarmee SVM haar tweede team in de landelijke tweede divisie had.
In 1989 werd de competitie voor SVM gestart met de dames junioren in de landelijke Jeugddivisie Zuid-Oost en de heren in de landelijke tweede divisie B.
De vereniging bleek veelzijdig, zoals bleek uit het behalen van de eerste prijs in de carnavalsoptocht van februari 1989, onder leiding van Nicole Brands.
De jaren tachtig werden afgesloten met een 25-jarig jubileum, goede prestaties van jeugd- en senioren teams, en een gevestigde reputatie in de handbalwereld.
De Milennium jaren
Het seizoen 2000 was voor Handbalvereniging SVM een succes. Dames C2 onder leiding van Sjef Gorissen werden kampioen, evenals de dames junioren A onder Gonny den Dekker, die promoveerden naar de eerste klasse. De dames senioren 1, getraind door Hans Muysenberg, eindigden als nieuwkomer in de 3e divisie op een gedeelde derde plaats samen met Fancom/Bevo. De dames junioren A, die naar de Provinciale klasse waren gepromoveerd, speelden op 1 juni de bekerfinale tegen Swift, die ze na 80 minuten handbal slechts met een goal verschil verloren.
Het 40-jarig bestaan van de vereniging werd groots gevierd, samen met het 30e Euregiotoernooi. De receptie op 2 juni werd gevolgd door een reünie. Tijdens de jaarvergadering maakte H. Brands zijn aftreden bekend als voorzitter, wegens gezondheidsredenen. John Maessen nam tijdelijk de taak als waarnemend voorzitter op zich.
Op 9 december 2002 werd voor de tiende keer de Kerstmarkt georganiseerd door het Activiteitencomité. Dit zou voorlopig de laatste keer zijn, aangezien andere organisaties binnen de gemeenschap eveneens kerstmarkten gingen organiseren. Er werd dank uitgesproken naar Annie Timmermans, die jarenlang de kartrekster van het evenement was. De jaarlijkse oudejaarswandeling bleef echter populair en werd met succes georganiseerd.
In het seizoen 2002/2003 werden de dames senioren 2 ongeslagen kampioen in de zaalcompetitie en promoveerden van de 3e naar de 2e klasse provinciaal. Er werd vooruitgang geboekt met het werven van kleding- en shirtsponsors voor de teams. In 2003 namen alle jeugdteams D, C, en B deel aan een toernooi in Leudal, en het dames A-team deed mee aan een internationaal toernooi in Zuid-Duitsland.
Het bestuur uitte zijn bezorgdheid over de nieuwe subsidieregeling in de gemeente Sittard-Geleen, die een enorme kostenverhoging voor de vereniging zou betekenen.
Het SVM veldhandbaltoernooi (SNS-Regiobank) bleef gedurende het decennium populair bij buitenlandse en binnenlandse verenigingen. Het kreeg een goede naam in de handbalwereld. Helaas kon het toernooi in 2009 en 2010 niet doorgaan vanwege herindelingen en het niet ter beschikking stellen van velden door de gemeente.
Tot Slot
Bij het afsluiten van deze terugblik realiseren we ons dat we vast mensen zijn vergeten die zich in het verre of recente verleden verdienstelijk hebben gemaakt voor de vereniging. Dit is absoluut niet met opzet, maar het is ondoenlijk om iedereen persoonlijk te bedanken. Toch willen we twee zaken niet onvermeld laten: Ten eerste het overlijden van Dhr. Frans Donners (erevoorzitter) en Dhr. Wiel Timmermans (penningmeester), die veel voor de vereniging hebben betekend. Ten tweede de groep mensen die de vereniging al jarenlang een warm hart toedraagt, geheel belangeloos, met eigen geld en vrije tijd, en die altijd klaarstaat voor de vereniging. Vaak wordt er gezegd: “Daar zijn die toch voor,” terwijl men zich onvoldoende realiseert wat er daadwerkelijk voor de leden wordt gedaan. Deze mensen zijn de olie in de machine van de vereniging.
Wij bedanken ook degenen die de vereniging financieel hebben gesteund, zonder wie we dit niet hadden kunnen realiseren. En niet te vergeten, de hulp van ons scheidsrechterskorps, dames en heren “in ’t zwart”, bedankt!
… en hier doen we het tenslotte toch allemaal voor…